OC biura podróży

W świetle ustawy o usługach turystycznych przez pojęcie „usługi turystyczne” należy rozumieć „usługi przewodnickie, usługi hotelarskie oraz wszystkie inne usługi świadczone turystom lub odwiedzającym”.

Kryterium odróżniającym „usługi turystyczne” od „innych usług” jest czynnik podmiotowy, a jednocześnie obiektywny – osoba odbiorcy – którym w przypadku usług turystycznych ma być wyłącznie turysta lub odwiedzający. Wychodząc z tego założenia należałoby uznać, iż pojęcie usługi turystycznej jest pojęciem definiowalnym według kryterium podmiotowego, albowiem o takiej kwalifikacji usług nie decyduje ani rodzaj podmiotu świadczącego usługę, ani nawet przedmiot czy cel usługi, lecz osoba odbiorcy.

Artykuł 5 ust. 1 pkt 2 lit. b u.u.t. stanowi, że organizator turystyki oraz pośrednik turystyczny są zobowiązani zawrzeć umowę ubezpieczenia na rzecz klientów. Sformułowanie przez ustawodawcę takiego obowiązku skłania do postawienia pytania, czy opisywane ubezpieczenie jest ubezpieczeniem obowiązkowym, do którego stosuje się przepisy ustawy z dnia 22 maja 2003 o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.

Rozstrzygnięcie to ma fundamentalne znaczenie dla określenia cech opisywanej umowy ubezpieczenia, gdyż ta ustawa zawiera wiele regulacji szczególnych, odbiegających od zasad określonych w kodeksie cywilnym. Odrębny reżim prawny dotyczy m.in. zasad zawierania takich umów, zakresu odpowiedzialności ubezpieczyciela, zasad i terminów wypłaty odszkodowań.

    Sprawdź ceny polis turystycznych!

Pojęcie „ubezpieczenie obowiązkowe” zdefiniowane zostało w art. 3 ust. 1 i art. 4 przywołanej ustawy. Artykuł 3 ust. 1 głosi, że: „Ubezpieczeniem obowiązkowym jest ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej podmiotu lub ubezpieczenie mienia, jeżeli ustawa lub ratyfikowana przez Rzeczpospolitą Polską umowa międzynarodowa nakłada obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia”.

Z kolei w art. 4 wymienione zostały trzy rodzaje ubezpieczeń obowiązkowych szczegółowo opisane w ustawie, jak również kategoria otwarta obejmująca każde ubezpieczenie wynikające z przepisów odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską, nakładających na określone podmioty obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia (art. 4 pkt 4 u.obow.).

Co nie podlega ubezpieczeniu OC

Nie można mówić o zastosowaniu Umowy OC działalności turystycznej w odniesieniu do omawianej umowy ubezpieczenia przepisów regulujących m.in. kwestie:

• obowiązku przyjęcia przez zakład ubezpieczeń oferty zawarcia umowy ubezpieczenia (art. 5 ust. 2 u.obow.),
• upoważnienia ministra właściwego do spraw instytucji finansowych do określenia w drodze rozporządzenia rodzaju i zakresu dokumentu potwierdzającego spełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia obowiązkowego (art. 5 ust. 3 u.obow.),
• skutków zawarcia umowy z naruszeniem przepisów ustawy (art. 6 u.obow.),
• zasad ustalania taryf i wysokości składek ubezpieczeniowych oraz reguł nadzoru działań ubezpieczycieli w tym zakresie (art. 8 u.obow.),
• zakresu ochrony ubezpieczeniowej wynikającej z umowy ubezpieczenia obowiązkowego (art. 9 u.obow.),
• wypełnienia obowiązku ubezpieczenia oraz dochodzenia przed sądem ustalenia spełnienia lub nieistnienia obowiązku ubezpieczenia (art. 10 u.obow.),
• czasu trwania odpowiedzialności ubezpieczyciela oraz skutków niezapłacenia raty składki (art. 12 u.obow.),
• bezwzględnie wiążącego terminu spełnienia świadczenia pieniężnego przez zakład ubezpieczeń (art. 14 u.obow.),
• obowiązków prewencyjnych i dotyczących zabezpieczenia roszczeń regresowych oraz skutków ich niedopełnienia (art. 16 u.obow.),
• dochodzenia roszczeń od ubezpieczyciela bezpośrednio przez osobę poszkodowaną (art. 19 u.obow.), właściwości miejscowej sądu (art. 20 u.obow.).

Program
POLISA NA 100%

ubezpieczenie.com.pl - witryna w programie POLISA NA 100%